با ز محرم شدو دلها شکســــــت                  ا ز غم زینب دل زهرا شکســـــــت
باز محرم شد و لب تشنه شــــــد                  ا زعطش خاک کمرها شکســـــــت
آب در این تشنگی از خود گذشت                دجله به خون شد دل صحرا شکست
قاسم ولیلا همه در خون شــــــدند                این چه غمی بود که دنیا شکســــت
محرم ماه غم نیست ماه عشق است               محرم مَحرم درد حسین اســـــــت

هر دم به گوش می رسد آوای زنگ قافله ، این قافله تا کربلا دیگر ندارد فاصله . حلول ماه محرم ، ماه پژمرده شدن گلستان فاطمه تسلیت باد . التماس دعا

پ.ن: دیدی چه ساده تموم شد؟ دیدی چه ساده بساط عزا ویا حسین  جمع شد؟ دیدی چه ساده هر کس سرش را کرد توی دفتر و مشق و ................سیاست؟

می دونم. می دونم یه عمر زندگی می کنی برای همین دو روز برای همین دو روز که چادر سیاهتو سرت کنی و بری تو خیابونا بگی حسین......

می دونم یه عمر سکوت کردی واسه همین یه یا حسین. می دونم . دیدی این ثمره ی عمرت تموم شده. می دونم دوباره شدی مثل همون روزای اولی که از کربلا برگشته بودی. گریه می کردی. زاری می کردی. به عالم لبخند می زدی ولی لبخند هیچ کسو نمی دیدی. نه دلت به مشق و درس می رفت نه خودت رو پا بند بودی. راستی چقدر دلم هوای کربلا کرده... یادته تو صحن نشسته بودی به گنبد نگاه می کردی. همه خدام جمع شدن واسه عرض ارات. روبرو گنبد ردیف شدن و با صوت می خوندن:  حسین.....حسین....حسین....حسین. و تو تا به حال سرودی زیبا تر از این نشنیده بودی. یادته اون شب تو بین الحرمین زیر بارون؟ یادته تو حرم حضرت عباس چه آبی گرفته بود؟ یادته؟ آب بود ولی دیر اومده بود به التماس. هزار و چهارصد سال دیر اومده بود.یادته یکی از محافظ های آقای حکیم که اونجا بود واست از تولیت حرم لیوان حرم رو گرفت. راستی اسمش چی بود؟ یادم نیست. چقدر همه دعا کردن که یه زن خوب گیرش بیاد. یادته تو حرم امام حسین وسط صحن نشسته بودی و ال یاسین می خوندی؟ یادته؟